Νικόλ, 12

Leave a comment
Uncategorized

Πενσιλβάνια

Το όνομά μου είναι Νικόλ και είμαι λεσβία. Είμαι δώδεκα χρονών. Το ξέρω ότι πιστεύετε πως είμαι νέα, αλλά ξέρω πώς νιώθω. Ποτέ δεν μου άρεζαν τα αγόρια. Αλλά μου άρεζαν πολλά από τα κορίτσια. Στην αρχή, σκεφτόμουν ότι ήταν λάθος, γιατί δεν ξέρω άλλους γκέι.

Κατέληξα με βεβαιότητα ότι είμαι λεσβία αυτή τη χρονιά. Υπάρχει αυτό το κορίτσι που πραγματικά μου αρέσει. Δεν έχω νιώσει ποτέ έτσι για κάποιο άλλο κορίτσι. Όταν με κοίταξε ή όταν την κοίταξα, η καρδιά μου χτύπησε σαν ταμπούρλο. Τώρα είμαστε καλές φίλες.

Φανερώθηκα στη μεγαλύτερη αδερφή μου όταν ήμουν δέκα. Ήταν το πρώτο άτομο στο οποίο φανερώθηκα. Είχα λίγο άγχος. Αλλά πραγματικά με βοήθησε. Μου είπε ότι δεν ήμουν διαφορετική. Μιλήσαμε για δυο ώρες. Μου είπε ότι πίστευε πως θα έπρεπε να το πω στη μαμά μου. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να το κάνω. Αλλά μπήκα στο δωμάτιο της μαμάς μου και τη ρώτησα αν μπορούσαμε να μιλήσουμε. Της είπα τα πάντα για μένα. Εκείνη άκουγε και μιλήσαμε για λιγάκι. Μου είπε ότι πιθανά να ήταν μια φάση. Αναρωτήθηκα γιατί όλοι πιστεύουν ότι περνώ μια φάση.

Μερικούς μήνες αργότερα, όταν ήμουν έντεκα, ήθελα να το πω στο μεγαλύτερο αδερφό μου, τον Γκάρι. Η μαμά μου δεν πίστευε ότι θα ήταν καλή ιδέα. Είπε ότι μπορεί να με αποκαλούσε με υποτιμητικά ονόματα όταν θα νευρίαζε μαζί μου. Αλλά του το είπα. Με άκουσε μέχρι τέλους. Μου είπε ότι δεν ήταν ενάντιος στους γκέι κι ότι πίστευε πως ήταν σαν όλους τους άλλους. Αυτό με έκανε να νιώθω πολύ καλά. Ήμουν ευχαριστημένη που του το είπα.

Έτσι η μαμά μου, η αδερφή μου κι ο μεγαλύτερος αδερφός μου ήξεραν για μένα. Το μόνο άτομο στην οικογένεια που δεν ήξερε ήταν ο μπαμπάς μου κι ο μικρότερος πεντάχρονος αδερφός μου. Ήξερα ότι δεν μπορούσα να το πω στον μπαμπά μου. Όποτε παρακολουθούσαμε κάποια ταινία, θα υπήρχε πάντοτε κάποιος που θα ήταν λίγο διαφορετικός. Και πάντοτε θα έκανε σχόλια. Ένα έτυχε να είναι για κάποιον γκέι άντρα. Ο πατέρας μου είπε, «Γιατί είναι αυτός ο πούστης στην τηλεόραση;» Αυτό πραγματικά με πλήγωσε.

Αλλά μια βραδιά, το προηγούμενο χρόνο, ρώτησα αν θα μπορούσαμε να έχουμε οικογενειακό συμβούλιο. Φοβόμουν πάρα πολύ, αλλά η μαμά μου και η αδερφή μου πίστευαν ότι θα έπρεπε να το κάνω, γιατί ο μπαμπάς μου ήταν ο μόνος που δεν ήξερε. Έτσι είχαμε οικογενειακό συμβούλιο. Μου πήρε κάμποσο χρόνο για να πω έστω και μία λέξη.

«Μπαμπά;»

«Ναι;»

«Ξέρεις ότι υπάρχουν διαφορετικοί άνθρωποι;»

Δεν είχε ιδέα για τι μιλούσα. «Τι εννοείς;»

«Μπαμπά, είμαι γκέι.»

«Νομίζεις ότι είσαι, αλλά δεν είσαι,» είπε με ήρεμο τρόπο.

Εγώ είπα, «Ναι, μπαμπά, είμαι γκέι.»

Εκείνος είπε, «Ό,τι και να είσαι, εγώ πάντα θα σε αγαπώ.»

Μετά το οικογενειακό συμβούλιο, ο Γκάρι με κάλεσε στο δωμάτιό του. Μου ζήτησε να καθίσω. Μου είπε ότι ήταν πολύ περήφανος για μένα κι ότι είχε κάτι να μου πει. Είπε, «Νικόλ, είμαι το ίδιο με σένα.» Είπα, «Είσαι κι εσύ γκέι;!» Ήμουν πολύ χαρούμενη. Ήμουν τόσο ανακουφισμένη που γνώρισα κάποιο άλλο γκέι άτομο, ειδικά μέσα από την οικογένεια. Μου έδειξε το Ένας Έφηβος στους Δέκα. Ήμουν πολύ ευτυχισμένη που με βοηθούσε. Κάποιες φορές μιλάμε για μας. Αλλά μιλάμε μόνο όταν είμαστε μόνοι, γιατί δεν έχει φανερωθεί ακόμα στην οικογένεια.

Μερικές εβδομάδες μετά, ο μπαμπάς με κάλεσε στο δωμάτιό του. Εγώ σκεφτόμουν ότι θα έβρισκα τον μπελά μου που μιλούσα τόση ώρα στο τηλέφωνο. Μου είπε ότι με αγαπά πάρα πολύ κι ότι θα με αποδεχτεί όπως και να είμαι. Μετά είπε ότι ελπίζει να είναι απλά μια φάση. Αλλά αν δεν αλλάξω, θα με αγαπά το ίδιο.

Δεν έχω φανερωθεί σε κανένα φίλο ακόμα, γιατί λένε άσχημα πράγματα για μας. Πραγματικά δεν το καταλαβαίνουν. Μια μέρα αυτή τη χρονιά, μιλούσα στο τηλέφωνο και η φίλη μου μού διάβασε αυτό το άρθρο για μια λεσβία. Αναρωτιόμουν αν φανερωνόταν ή αν ήταν ενάντια. Γιατί μου το διάβαζε; Τελείωσε και μετά είπε, «Δεν ήταν αηδιαστικό;» Παρέμεινα σιωπηλή. Τότε άλλαξα το θέμα. Φαντάζομαι ότι θα πρέπει να αποδεχτώ το γεγονός ότι σε κάποιους ανθρώπους δεν αρέσουν οι γκέι και οι λεσβίες. Αν είσαι γκέι, μην ντρέπεσαι. Είμαστε όλοι άνθρωποι.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *