Όγκντεν, Γιούτα

Κρις: Σε όλη μου τη ζωή παρατήρησα ότι είχα αισθήματα για τις γυναίκες. Είχα επίσης αισθήματα και για αγόρια. Είχα κάποιους φίλους στο λύκειο, αλλά απλά δεν έμοιαζε σωστό. Δεν τους αγαπούσα ούτε πραγματικά μου άρεζε η σκέψη να τους αγκαλιάζω ή να τους φιλάω.

Τότε, μια μέρα, συνάντησα τη Τζινκς. Σκέφτηκα ότι ήταν νοστιμούλα· είχε όμορφα πράσινα μάτια. Τέλος πάντων, είχαμε πολλά κοινά. Και στις δύο άρεζε η πάλη και η ίδια μουσική. Κάναμε βόλτα στη λεωφόρο και πολλές άλλες τρέλες. Γίναμε οι καλύτερες φίλες. Τον Ιανουάριο μετακόμισε στο σπίτι της μαμάς μου για να μείνει μαζί μου.

Κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι, και πραγματικά απολάμβανα να την έχω στο πλευρό μου. Γνώριζα πως νοιαζόμουν γι’ αυτή περισσότερο απ’ ότι για τις άλλες φίλες μου. Αλήθεια λέω, την αγαπούσα. Αλλά ήξερα ότι ήταν λάθος να αισθάνομαι έτσι για ένα άλλο κορίτσι. Εκείνη τη στιγμή, δεν είχα παραδεχτεί στον εαυτό μου ποια ήμουν. Έτσι, προσπάθησα να αγνοήσω τα αισθήματά μου. Αλλά αυτά συνέχισαν να δυναμώνουν.

Πόσο λίγο ήξερα ότι εκείνη ένιωθε το ίδιο. Δεν ήταν παρά πριν το Μάρτη όταν εξομολογηθήκαμε τα αισθήματα που έτρεφε η μία για την άλλη. Εκείνη τη βραδιά, για πρώτη φορά ένιωσα τον έρωτα. Όταν αρχίσαμε να φιλιόμαστε, είχα μια αίσθηση τρέμουλου σε όλο μου το κορμί. Πραγματικά ήταν ωραία αίσθηση να αγγίζομαι από εκείνη και τελικά να μπορώ να την αγγίξω. Για πρώτη φορά, είχε την αίσθηση του «σωστού.» Ήταν υπέροχη αίσθηση να ξέρω τελικά ποια ήμουν – μια λεσβία. Ένιωθα σαν να είχε σηκωθεί ένα μεγάλο φορτίο από πάνω μου.

Το πρόβλημα ήταν ότι έπρεπε να το πω στην οικογένειά μου και στους φίλους μου. Περίμενα δυο μήνες. Το θεωρούσα βέβαιο ότι η μαμά μου θα με αποκήρυσσε ή ότι θα πετούσε τη Τζίνκς κι εμένα έξω από το σπίτι. Προς έκπληξή μου, απλά με αγκάλιασε και μου είπε ότι ακόμα μ’ αγαπούσε. Και ούτε μίσησε τη Τζινκς. Όντως είπε ότι δεν ενέκρινε τον «τρόπο ζωής» μου. Αλλά είπε ότι είχα να ζήσω τη δική μου ζωή, όχι τη δική της. Και αν ήμουν ευτυχισμένη, τότε τίποτε άλλο δεν είχε σημασία.

Είμαι πολύ ευτυχισμένη με τη Τζινκς, αλλά δεν ήταν πάντα εύκολα τα πράγματα. Είχαμε αυτή τη στενή φίλη – ήταν αυτή που μας σύστησε. Όταν το ανακάλυψε δεν ήθελε πια να μας μιλά. Ούτε καν μας κοιτούσε.

Όλοι οι υπόλοιποι φίλοι μας έδειξαν μεγάλη κατανόηση και υποστήριξη· συνεχίζουν να μου συμπεριφέρονται όπως πριν. Είμαι τυχερή που έχω μια οικογένεια που το αποδέχεται και δεν με έστειλε σε τρελογιατρό για να «διορθωθώ.» Μου αρέσει αυτή που είμαι. Είμαι περήφανη που είμαι εγώ, και αγαπώ τη Τζινκς πάρα πολύ. Κι αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία.

Ελπίζω ότι κάθε γκέι και λεσβία εκεί έξω να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος. Κι ότι είναι πολύ ξεχωριστός. Κρατήστε γερά – παρόλο που δεν θα καταλάβουν όλοι. Είναι εντάξει να είσαι γκέι ή λεσβία. Δεν υπάρχει τίποτα στραβό σε αυτό.

Τζινκς: Από τότε που ήμουν μικρή, μου άρεζε να κοιτάζω τις γυναίκες. Φαντασιωνόμουν ότι είχα μεγαλώσει κι ότι βρισκόμουν με γυναίκες. Πολλές γυναίκες!

Καθώς μεγάλωσα, πραγματικά δεν ήξερα τι ήταν οι «λεσβίες» ή οι «γκέι.» Το μόνο που ήξερα ήταν ότι μου άρεζε να γύρω μου κορίτσια φίλες παρά αγόρια. Ήμουν πάντοτε αγοροκόριτσο, κι έτσι τα πήγαινα καλά με τα αγόρια, αλλά πραγματικά προτιμούσα να βρίσκομαι με κορίτσια.

Είχα φίλους στο γυμνάσιο και στο λύκειο, αλλά δεν υπήρχε τίποτα – ούτε αισθήματα, ούτε συναισθήματα. Έκανα μάλιστα σεξ με μερικούς από αυτούς, αλλά δεν ένιωθε σωστό.

Όταν ήμουν δεκάξι, γνώριζα ότι τα αισθήματά μου για τις γυναίκες ήταν κάτι παραπάνω από φαντασιώσεις. Γνώρισα ένα κορίτσι που το έλεγαν Σέλεϊ. Δεθήκαμε πολύ, αλλά ποτέ δεν κάναμε τίποτα παραπάνω από φιλιά. Δοκίμασα άλλες σχέσεις με αγόρια και κορίτσια, αλλά δεν ευδοκίμησαν.

Τότε συνάντησα την Κρις, και μέσα σε τέσσερις μήνες γνώριζα ότι την αγαπούσα. Μετακόμισα στο σπίτι της τον Ιανουάριο. Τα αισθήματά μου γι’ αυτή γίνονταν όλο και δυνατότερα. Δεν το ήξερα, αλλά της άρεζα κι εγώ επίσης. Μετά από δύο μήνες, την αγαπούσα τόσο πολύ που ένιωθα ότι έπρεπε να μετακομίσω από το σπίτι της. Μου διέλυε τα σωθικά.

Τελικά, τον Μάρτιο, τα ξέρασα όλα σ’ εκείνη. Και μου είπε ότι ήταν εντάξει, γιατί κι εκείνη με αγαπούσε. Μείναμε ξύπνιες όλο το βράδυ και φιλιόμαστε. Ένιωθε τόσο ωραία να την αγγίζω. Βρισκόμουν σε έκσταση. Η φαντασίωση της παιδικής μου ηλικίας είχε γίνει πραγματικότητα μιας ενήλικης.

Πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν ήταν εύκολο. Τα χαλάσαμε μετά από οχτώ μήνες, αλλά τώρα είμαστε πάλι μαζί. Και πρόκειται να το κάνουμε να δουλέψει. Αγαπώ την Κρις με όλη την καρδιά μου και θα έκανα τα πάντα για να το κάνω να δουλέψει. Είναι τόσο όμορφο – τόσο σωστό.

Η οικογένειά μου δεν αποδέχεται εμένα ή την Κρις, αλλά πρέπει να είμαι ο εαυτός μου. Και όταν είμαι με την Κρις, μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. Ελπίζω κι άλλα γκέι άτομα να αισθάνονται περήφανα για τον εαυτό τους· είμαστε ξεχωριστοί άνθρωποι. Εύχομαι όλοι να συνειδητοποιούσαν ότι δεν θα έπρεπε να έχει σημασία τι είσαι· η αγάπη είναι αγάπη. Δεν γνωρίζει ηλικία, χρώμα ή φύλο. Δεν με νοιάζει ποιος ξέρει για μένα. Είμαι ευτυχισμένη με την Κρις και με τον εαυτό μου. Είμαι περήφανη που είμαι γκέι. Είναι αυτό που είμαι και τίποτα δεν πρόκειται ποτέ να το αλλάξει.

Σημείωση του εκδότη: Το βιβλίο αυτό χρειάστηκε δύο χρόνια για να εκδοθεί, και η Κρις και η Τζινκς αναφέρουν ότι δεν είναι πια μαζί.