Λος Άντζελες, Καλιφόρνια

Είχα πρόβλημα να παραδεχτώ στον εαυτό μου ότι ήμουν γκέι, έτσι, για πολύ καιρό, δεν υπήρχε περίπτωση να το πω σε άλλους. Γνώριζα για κάμποσο καιρό τα ευαίσθητα αισθήματά μου προς άλλα κορίτσια, αλλά μόνο όταν έγινα δεκαεφτά το είπα πρώτη φορά σε κάποια. Με κάποιον τρόπο, μετά από αυτό, αυτή η κάποια δεν ήθελε να σχετίζεται μαζί μου. Μάλιστα έστρεφε άλλες φίλες εναντίον μου. Δυστυχώς, η άγνοια μπορεί να προκαλέσει γελοίες συμπεριφορές.

Ζω με τον πατέρα μου και δεν γνώριζε ότι ήμουν γκέι· ούτε καν θα το σκεφτόταν. Αλλά το ανακάλυψε στη διάρκεια των διακοπών. Το ανακάλυψε μέσω του ξαδέρφου μου, που είναι κι αυτός γκέι, αλλά ντρέπεται να το παραδεχτεί. Πολύ σύντομα, ένιωθα λες και το ήξεραν όλοι. Ήταν ταυτόχρονα εύκολο και δύσκολο – εύκολο γιατί δεν είχα πια να αντιμετωπίσω να το πω σε κανένα, και δύσκολο γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω μου ήταν πολύ φανατισμένοι, ειδικά η φιλενάδα του πατέρα μου. Με ανάγκασε να επισκεφτώ έναν θεραπευτή, πιστεύοντας ότι θα μπορούσα να «γιατρευτώ.» Μου έλεγε μπούρδες πως οι γκέι είναι άρρωστοι στο μυαλό. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα χρόνια που γνωρίζαμε η μία την άλλη, πίστευα ότι θα ήταν υποστηρικτική, αλλά με αποξένωσε για εβδομάδες. Η ένταση πραγματικά κορυφωνόταν και προσπαθούσα απελπισμένα να βρω κάποια λύση.

Τώρα το ένα πράγμα που πιστεύω είναι ότι κανείς πρέπει να είναι ειλικρινής στον εαυτό του, αλλά εγώ, για δικούς μου λόγους, έπρεπε να λέω ψέματα για την ομοφυλοφιλία μου. Της είπα ότι μάλλον περνούσα κάποια φάση. Αυτό, πρέπει να καταλάβετε, το έκανα για να απαλύνω την εχθρότητα γύρω μου. Αλλά ήξερα ότι δεν ήταν, και δεν είναι, μια φάση.

Από τότε που το ανακάλυψα (δεν φανερώθηκα), μου έχουν επιβληθεί κάθε λογής περιορισμοί: δεν οδηγώ το αυτοκίνητο, δεν μου επιτρέπεται να δω τους γκέι φίλους μου, και δεν μου επιτρέπεται να δω την αγαπημένη μου. Αναγκαστήκαμε να τα χαλάσουμε – παρά τη θέλησή μας, όπως μπορείτε να φανταστείτε.

Οι στρέιτ και οι ενήλικες λένε, «Πώς μπορούν οι έφηβοι να γνωρίζουν το μυαλό τους, πόσο μάλλον να ξέρουν ότι είναι γκέι;» Λοιπόν, εδώ είναι που κάνουν λάθος! Είναι δύσκολο, όπως είμαι βέβαιη ότι οι περισσότεροι από εμάς διαπιστώνουμε, να πηγαίνεις σχολείο, να είσαι γκέι και να περιορίζεις τα αισθήματα που τόσο πολύ θέλεις να δείξεις. Οι στρέιτ φίλοι δεν είναι δυνατόν να ξέρουν και ούτε καν μπορούν να αρχίσουν να καταλαβαίνουν πώς μοιάζει να είσαι γκέι. Σαν αποτέλεσμα, καταλήγουμε να έχουμε λίγους φίλους στο σχολείο και η ευαισθησία μας σε κάθε θέμα είναι οξυμένη. Δεν γίνεται να αγνοηθεί το γεγονός ότι υπάρχουν στενόμυαλοι άνθρωποι. Το καλύτερο πράγμα είναι να χτίσεις την αυτοπεποίθησή σου για το ποιος και τι είσαι. Απόφυγε εκείνους που απλά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με το ζήτημά «μας».

Όλοι έχουμε συγκεκριμένες δυσκολίες που είμαστε γκέι. Η δική μου είναι πώς να το πω σε μια στρέιτ φίλη που με ανάβει. Μια στενή αντιπαράθεση σαν κι αυτή είναι ευαίσθητη υπόθεση.

Ένα άλλο πράγμα που είμαι σίγουρη ότι όλοι έχουμε περάσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι άτομα που μας λένε, «Θα αντιμετωπίσεις πολλούς φανατισμένους ανθρώπους,» ή «Πώς γνωρίζεις ότι είσαι τέτοια;» (Οι περισσότεροι αποφεύγουν να εκφέρουν τις λέξεις «γκέι», «ομοφυλόφιλος» ή «λεσβία».)

Μια πρόταση θα ήταν να αρχίσει κάποιας μορφής οργάνωση, πιθανά ιδρυμένη από γονείς των γκέι, που να διοργανώνει συναντήσεις και χορούς – ίσως ένα κλαμπ με μέλη. Αυτό θα μπορούσε να δημοσιοποιηθεί καρφιτσώνοντας δελτία ή αφίσες σε μέρη όπου συχνάζουν έφηβοι, και παρόλο που θα υπάρχουν εκείνοι που θα κριτικάρουν μια τέτοια προώθηση, είμαι βέβαια ότι τουλάχιστον ένας στους εφτά θα έκλεβε μια ματιά και θα το σκεφτόταν σοβαρά.

Το ευκολότερο πράγμα είναι να απογοητευτείς, και δεν πρόκειται να βοηθήσει καθόλου αν σου πω να μην το κάνεις. Προσπάθησε να αναπολήσεις πόσο ευτυχισμένη σε κάνουν τα γκέι συναισθήματά σου και πόσο απολαμβάνεις να βρίσκεσαι με άλλες γκέι φίλες που είναι σαν κι εσένα και γνωρίζουν πώς νιώθεις, ή θυμήσου πώς νιώθεις όταν είσαι με τη φιλενάδα σου. Αν δεν είχες ποτέ φιλενάδα τότε, λοιπόν, έχεις κάτι να περιμένεις ανυπόμονα.

Αν είχες φίλους στους οποίους φανερώθηκες και σε απέρριψαν, φαντάζομαι ότι δεν ήταν πραγματικοί φίλοι από την αρχή. Συγχρωτίσου με άλλους γκέι της ηλικίας σου. Μπορεί να είναι δύσκολο στην αρχή, αλλά πρέπει να κάνεις την προσπάθεια. Κάνε αυτό το πρώτο βήμα! Και μη διστάζεις να δείξεις πώς αισθάνεσαι, ακόμα κι αν δεν είσαι συνηθισμένη να το κάνεις. Θα το συνηθίσεις, πίστεψέ με!! Και ξαφνικά οι επικρίσεις και οι απεχθείς παρατηρήσεις θα σου φαίνονται τετριμμένες.

Θα ήμουν ευτυχής να έρθω σε επαφή με οποιονδήποτε θέλει να μου γράψει. Ίσως ξεκινήσουμε μια οργάνωση για γκέι φίλους δι’ αλληλογραφίας!