Σαν Ντιέγκο, Καλιφόρνια

Γνώριζα από ανέκαθεν ότι ήμουν διαφορετικός. Αλλά δεν ήξερα με ποιον τρόπο.

Όταν ήμουν περίπου δέκα, οι φίλοι μου κι εγώ παίζαμε όλοι τον «γιατρό.» Υπάρχει ένα χωράφι πίσω από το σπίτι μου με ψηλό γρασίδι και αγριόχορτα – ένα τέλειο «δωμάτιο εξέτασης.» Παρόλο που μου άρεσε να παίζω με τα κορίτσια, είχε ακόμα πιο πολλή πλάκα να παίζω με τα αγόρια. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα ότι αυτό ήταν με οποιονδήποτε τρόπο παράξενο, αλλά κανένα από τα άλλα αγόρια στη γειτονιά δεν έδειχνε να μοιράζεται το ενδιαφέρον μου στους άντρες «ασθενείς.»

Μετακομίσαμε στο Σολτ Λέικ Σίτι όταν ήμουν δώδεκα, και έχασα την επαφή με τους φίλους μου. Έγινα μοναχικός· δεν είχα κανένα πραγματικό φίλο. Πήγαινα σχολείο και επέστρεφα σπίτι. Όταν έγινα δεκάξι, έπιασα δουλειά σε μια τοπική πιτσαρία. Ερωτεύθηκα πολλούς από το προσωπικό εκεί στη διάρκεια των μηνών που ακολούθησαν, αλλά δεν έκανα τίποτα γι’ αυτό. Φοβόμουν μήπως απολυθώ, ή άλλα ακόμα χειρότερα. Απλά συνέχισα να είμαι μοναχικός.

Τότε, το καλοκαίρι που ήμουν δεκαεπτά, κάτι συνέβη που άλλαξε όλη τη ζωή μου. Επισκεπτόμουν τον μπαμπά μου στη Νότια Καλιφόρνια. (Αυτός και η μαμά μου είχαν χωρίσει όταν ήμουν πέντε.) Ήμασταν έξω για γεύμα και ξαφνικά με ρώτησε, «Γνωρίζεις γιατί η μητέρα σου κι εγώ χωρίσαμε;»

Ακούστηκε αρκετά βαριά ερώτηση για τη στιγμή και το μέρος, κι έτσι είπα κάτι σαν «Επειδή αποφασίσατε ότι δεν ταιριάζατε.» Υπήρξε μια μακριά σιωπή σαν να ήταν έτοιμος να πει κάτι πραγματικά δύσκολο γι’ αυτόν.

«Θυμάσαι τους συγκατοίκους μου;»

«Ναι, και;»

«Λοιπόν, ο Φρανκ ήταν γκέι. Το ίδιο κι ο Πολ… και ο Νταγκ.»

«Τι θέλεις να πεις;»

«Είμαι κι εγώ!»

Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ο πατέρας μου μόλις μου είχε φανερωθεί. Αυτό άλλαξε ολοκληρωτικά τον τρόπο που έβλεπα τα πράγματα. Πίστευα ότι στους μπαμπάδες υποτίθεται ότι πρέπει να αρέσουν οι μαμάδες και να κάνουν μωρά μαζί τους, όχι να μετακομίζουν μακριά και να τους αρέσουν άλλοι άντρες.

Κατά τη διάρκεια της επόμενης χρονιάς, τα πράγματα άρχισαν να μπαίνουν στη θέση τους. Συνειδητοποίησα ότι μου άρεζαν οι άντρες, όχι τα κορίτσια. Σαφώς είχα ακόμα γυναίκες φίλες, αλλά όχι κάποια πραγματικά στενή. Συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να είμαι δα και τόσο παράξενος, μιας και άρεσαν και στον μπαμπά.

Έγραψα στο ίδρυμα Χέτρικ Μάρτιν στη Νέα Υόρκη ζητώντας πληροφορίες. Μου έστειλαν μερικά άρθρα για το AIDS, κάποια κόμικς που ονομάζονταν Ιστορίες από τη Ντουλάπα, και τη διεύθυνση μιας γκέι εκδοτικής εταιρίας. Έμεινα ξάγρυπνος όλη τη νύχτα στο δωμάτιό μου διαβάζοντας κάθε λέξη. Ζήτησα τον κατάλογο από την εκδοτική εταιρία και τους επόμενους έξι μήνες παρήγγειλα αρκετά βιβλία. Έγινα ρουφήχτρα, συλλέγοντας κάθε πληροφορία για αυτόν τον «τρόπο ζωής.» (Μισώ αυτόν τον όρο, «τρόπο ζωής.» Δεν είναι τρόπος ζωής· είναι ένα στοιχείο μιας ολόκληρης ζωής.) Απέκτησα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Δεν ήμουν ανώμαλος ή φρικιό. Ήμουν αυτός ο ένας στους δέκα ανθρώπους που είναι γκέι.

Το επόμενο καλοκαίρι, όταν πήγα να επισκεφθώ τον μπαμπά μου, του φανερώθηκα. Έλαβα μια παράξενη αντίδραση. «Είναι εντάξει αν είσαι πραγματικά γκέι, αλλά θέλω να δω αν περνάς απλά μια φάση.»

Πέρασα το υπόλοιπο καλοκαίρι προσπαθώντας να τον πείσω ότι δεν ήταν απλά μια φάση. Προς το τέλος του καλοκαιριού, όμως, ένοιωθα αρκετά άνετος μαζί του ώστε να του δείχνω όταν έβλεπα κάποιον που ήταν χαριτωμένος ή είχε ωραίο κολαράκι.

Όταν επέστρεψα σπίτι, φανερώθηκα στη μητέρα μου. Έκλαιγε για μία εβδομάδα και έριξε το φταίξιμο στον πατέρα μου. Μου πήρε σχεδόν ένα μήνα για να της εξηγήσω ότι απλά έτσι ήμουν, ότι κανείς δεν με έκανε έτσι, και ότι με κάθε βεβαιότητα δεν θα επέλεγα να είμαι κάτι το οποίο η πλειοψηφία της κοινωνίας (ειδικά στη Γιούτα) θεωρούσε αρρωστημένο!

Δεν βρήκα τίποτα άλλο παρά αδιέξοδα στη Γιούτα· ήμουν πεπεισμένος ότι δεν υπήρχε γκέι κοινότητα εκεί. Αλλά συνέχισα την έρευνά μου. Όταν ανακάλυψα ότι το αφεντικό μου ήταν φιλικό απέναντι στους γκέι, άφησα μερικά υπονοούμενα και τελικά του φανερώθηκα. Η αντίδρασή του ήταν, «Ε, και;»

Λοιπόν, λαμπρά. (Σίγουρα δεν υποστηρίζω να φανερώνεσαι σε όποιον βρίσκεις μπροστά σου. Κάνε το μόνο όταν εσύ είσαι έτοιμος, και μόνο σε ανθρώπους που πιστεύεις ότι μπορείς να εμπιστευτείς.)

Τελικά αποφοίτησα από το λύκειο και έτρεξα στην Καλιφόρνια για τις καλοκαιρινές διακοπές. Οι φίλοι του μπαμπά μου μού είπαν για το γκέι και λεσβιακό κέντρο στο Σαν Ντιέγκο και ανακάλυψα ότι μια ομάδα νέων συναντιόταν εκεί μια φορά την εβδομάδα. Κι έτσι πήγα. Ήταν το πιο τρομαχτικό πράγμα που έκανα ποτέ στη ζωή μου.

Πήρα ένα κάθισμα και έκατσα αισθανόμενος ότι όλοι με κοιτούσαν έντονα. Μετά από ό,τι φάνηκε μια αιωνιότητα, ο αρχηγός της ομάδας άρχισε τη συνάντηση. Καθένας με τη σειρά του έλεγε το όνομά του, την ηλικία του και αν ήταν η πρώτη τους φορά στη συνάντηση.

«Το όνομά μου είναι Ρόι. Είμαι δεκαοχτώ και αυτή είναι η πρώτη μου φορά εδώ.» Όλοι άρχισαν να χειροκροτούν. Με επευφημούσαν που είχα το κουράγιο να φανερωθώ στη συγκέντρωση και η αίσθηση ήταν υπέροχη!

Μετά τη συγκέντρωση, μια ομάδα από αυτούς θα πήγαινε στην παραλία. Εγώ δεν είχα τρόπο να πάω εκεί, αλλά πραγματικά το ήθελα. Ήμουν έτοιμος να επιστρέψω σπίτι, όταν ξαφνικά ένιωσα να χτυπάνε απαλά τον ώμο μου. Γύρισα.

«Θα έρθεις στην παραλία μαζί μας;»

«Θα το ήθελα, αλλά δεν έχω μέσον.»

«Λοιπόν, τώρα έχεις.»

Ακολούθησα τον Τόρεϊ και τους φίλους του, τη Λίζα και τον Τζόναθαν, στο πάρκιν. Φτάσαμε στην παραλία και ανάψαμε μια φωτιά. Ο Τόρεϊ κάθισε δίπλα μου και αρχίσαμε να μιλάμε. Κουβεντιάζαμε για το ένα και το άλλο, και ταυτόχρονα, έχωνε τα δάχτυλά του στην άμμο και έβρισκε κοχύλια, που τα έριχνε στην τσέπη από το πουκάμισό μου. Γιατί το έκανε αυτό; Δεν είχα ιδέα, κι έτσι απλά τον άφησα να βάζει κοχύλια στην τσέπη μου και να μιλά.

Κατά τις έντεκα και μισή, αποφασίσαμε όλοι ότι ήταν ώρα να την κάνουμε για το σπίτι. Μπήκα πίσω στο αυτοκίνητο με τη τσέπη μου γεμάτη κοχύλια. Καθώς πλησιάζαμε το διαμέρισμα του μπαμπά μου, ο Τόρεϊ μου πάσαρε ένα χαρτάκι με το τηλέφωνό του. Και ζήτησε το δικό μου. Όταν το αυτοκίνητο σταμάτησε, κατέβηκε για να μπορέσω να βγω από την πίσω θέση. Με ρώτησε, «Μπορώ να έχω μια αγκαλιά;» Τον αγκάλιασα με ευχαρίστηση. Αυτή ήταν η πρώτη μου γκέι αγκαλιά· ο Τόρεϊ ήταν ο πρώτος άντρας που βρέθηκα τόσο κοντά του. Αισθανόμουν τόσο όμορφα, που απλά τον άφησα να με κρατά. Μετά μπήκε ξανά στο αυτοκίνητο και έφυγε.

Το επόμενο πρωί μου τηλεφώνησε και καταλήξαμε να περάσουμε όλο το καλοκαίρι μαζί.

Τώρα έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος, και είμαι στις τελικές διευθετήσεις για να μετακομίσω στην Καλιφόρνια και να μείνω με τον μπαμπά μου. Εν τέλει βρήκα μια γκέι κοινότητα στη Γιούτα, αλλά βρίσκω την κοινότητα στο Σαν Ντιέγκο πολύ πιο φιλική. Έχω κρατήσει επαφή με τον Τόρεϊ. Τώρα έχει εραστή και τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ τα ίδια μεταξύ μας, αλλά πάντα θα τον αγαπώ.

Η συμβουλή μου σε κάποιον που μόλις τώρα φανερώνεται είναι να μαζέψει όλη τη γνώση που μπορεί. Όπως λένε, «Η γνώση είναι δύναμη.» Έχεις στα χέρια σου αυτό το βιβλίο οπότε μάλλον κάνεις κάτι σωστά! Αν έχει τον τρόπο, παράγγειλε βιβλία μέσω ταχυδρομείου. Ένας καλός εκδοτικός οίκος θα τα στείλει σε απλή συσκευασία που κανείς δεν θα υποψιαστεί. Πολλές γκέι και λεσβιακές οργανώσεις έχουν πληροφορίες που θα σου στείλουν δωρεάν. Είμαι βέβαιος ότι κάπου εκεί που μένεις θα υπάρχει μια γκέι και λεσβιακή κοινότητα. Μένει απλά να τη βρεις. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο. Κοίταξε στον χρυσό οδηγό κάτω από το «Γκέι και λεσβίες.» Μπορεί να υπάρχει κάποιο βιβλιοπωλείο στην πόλη σου με γκέι και λεσβιακό τμήμα· ίσως να έχουν περισσότερες πληροφορίες ή έναν τηλεφωνικό αριθμό που θα μπορούσες να καλέσεις. Μερικές γκέι και λεσβιακές τηλεφωνικές γραμμές διαθέτουν πληροφορίες για σχεδόν κάθε πόλη στη χώρα.

Η διαδικασία του φανερώματος στον εαυτό σου και τελικά στους άλλους είναι τρομαχτική. Το ξέρω. Ήμουν εκεί. Είμαι δεκαεννιά κι ακόμα με τρομάζει του θανατά μερικές φορές. Έχεις φτάσει μέχρι εδώ, κι αυτό χρειάζεται κότσια. Θα έπρεπε να είσαι περήφανος για τον εαυτό σου. Με κάθε τρόπο, συνέχισε να προχωράς. Μήτε να το σκεφτείς να τα παρατήσεις. Οι υπόλοιποι από εμάς ζητωκραυγάζουν για σένα. Κρατήσου γερά.