Σου Κλάιν, 17, Νταϊάν Ροντρίγκεζ, 18

Leave a comment
Uncategorized

Σικάγο, Ιλινόις

Σου: Είμαι μαθήτρια λυκείου στο λύκειο Σεντ Σκολάστικα στο Σικάγο. Είμαι δεκαεφτά χρονών και είμαι γκέι. Το να είμαι γκέι είναι κάτι που ποτέ στ’ αλήθεια δεν σκέφτηκα μέχρι τα δεκατρία μου. Πάντοτε είχα αισθήματα προς τις γυναίκες αλλά ποτέ δεν τους είχα δώσει κάποιο όνομα.

Ήμουν δεκατριών και πρωτοετής όταν συνάντησα την πρώτη μου αγαπημένη, την Κάρλα. Πριν γίνουμε αγαπημένες ήμαστε πολύ στενές φίλες. Μετά από μερικούς μήνες η σχέση άρχισε να γίνεται σωματική. Περίπου τότε άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά ότι ήμουν γκέι. Μόνο κατά το δεύτερο έτος αποφάσισα τελικά με βεβαιότητα ότι ήμουν γκέι.

Και οι δύο γονείς μου, αλλά και οι συμμαθητές, μου περίμεναν από εμένα να βγαίνω ραντεβού. Είχα μερικούς φίλους που ήταν στρέιτ, αλλά ήξερα ένα ή δύο γκέι παιδιά και καλύπταμε ο ένας τον άλλο.

Το να είσαι γκέι σε ένα καθολικό σχολείο θηλέων είναι πραγματικά σκληρό. Είναι ακόμα σκληρότερο όταν η αγαπημένη σου πηγαίνει στο σχολείο μαζί σου, και δεν μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε, γιατί η παραμικρή ένδειξη τρυφερότητας σε στιγματίζει για τέσσερα σχολικά χρόνια. Στην αρχή, μόνο μία από τις φίλες μας γνώριζε ότι ήμασταν ερωμένες. Το δέχτηκε πραγματικά καλά και, σε αντίθεση με κάποιες άλλες φίλες μας, πάντοτε στάθηκε στο πλευρό μας. Επειδή η Κάρλα κι εγώ ήμασταν τόσο δεμένες, πολλά άτομα στο σχολεία αμέσως μάντεψαν. Αυτό ήταν πραγματικά δύσκολο, γιατί οι άνθρωποι μπορούν να είναι σκληροί όταν δεν καταλαβαίνουν. Κάποιοι δεν μας μιλούσαν καν. Τα πράγματα έγιναν ευκολότερα όταν η Κάρλα κι εγώ τα χαλάσαμε στην τρίτη χρονιά, γιατί τότε άρχισα να βγαίνω ραντεβού με άτομα εκτός σχολείου.

Είμαι στην τελευταία τάξη τώρα, στη μέση μιας υπέροχης σχέσης με ένα άλλο κορίτσι που γνώρισα στο σχολείο. Και οι δύο αγαπάμε η μία την άλλη, αλλά μας πήρε πολύ καιρό για να φτάσουμε στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα. Όταν τη συνάντησα για πρώτη φορά, ένιωσα κεραυνοβόλο έρωτα για αυτή. Δεν έδειχνε να την νοιάζει πολύ για οτιδήποτε, ακόμα και για τις φίλες της, κι έτσι αποφάσισα να τη γνωρίσω.

Η σχέση μου με την Κάρλα είχε σχεδόν τελειώσει, γιατί είχε γνωρίσει ένα αγόρι. Η Νταϊάν κι εγώ δεθήκαμε πάρα πολύ, αν και οι φίλοι μας δεν το ενέκριναν. Ένιωθε ένοχη, όμως, για την Κάρλα και μόνο λίγο πριν αποφοιτήσει της είπα ότι την αγαπούσα. Όταν με αγκάλιασε και μου είπε ότι με αγαπούσε κι αυτή, ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου. Από τότε, γνωρίσαμε πραγματικά καλά η μία την άλλη, και τώρα σχεδιάζουμε να περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας μαζί.

Καμία από τις οικογένειές μας δεν ξέρει για μας, αλλά κάποια μέρα ελπίζουμε να μετακομίσουμε μαζί και να τους το πούμε. Πολλοί φίλοι μας το γνωρίζουν· μας αποδέχονται γι’ αυτό που είμαστε και δεν μας παρενοχλούν. Μου αρέσει να βρίσκομαι μαζί της και μου αρέσει να την παρατηρώ. Μου έχει διδάξει πολλά για τον εαυτό μου. Συνήθιζα να είμαι τόσο αηδιασμένη από τη ζωή μου κι από τον κόσμο μου, αλλά τώρα μου έχει αλλάξει όλη μου την προοπτική προς τη ζωή. Για εμένα, το να βρίσκομαι μαζί της κάνει κάθε μέρα ξεχωριστή και άξια να τη ζήσω. Την αγαπώ με έναν πολύ ξεχωριστό τρόπο, έναν τρόπο που ποτέ πριν δεν ένιωσα. Είναι υπέροχο να είσαι γκέι!

Το να είμαι γκέι ήταν πάντα κάτι που απλά αποδεχόμουν. Ποτέ δεν ένιωσα ένοχη γι’ αυτό και ποτέ δεν θα το έκρυβα αν δεν υπήρχε η πίεση από την κοινωνία. Όταν ήμουν δευτεροετής, βρήκα κατά τύχη μια ομάδα γκέι νέων που λεγόταν Ορίζοντες, όπου συνάντησα πολλά άτομα της ηλικίας μου που γνώριζα πολύ καλά τι τραβούσα. Αργότερα, αφού σταμάτησα να πηγαίνω στους Ορίζοντες, έγινα μέλος της Metropolitan Community Church (MCC) η οποία δεν ανήκει σε κάποιο δόγμα και είναι κυρίαρχα γκέι. Η MCC μου έκανε πολύ καλό, γιατί συνάντησα λίγο μεγαλύτερους ανθρώπους, από δεκαοχτώ και πάνω, που είχαν φανερωθεί από μόνοι τους. Από τότε που έγινα δεκάξι, έγινα πολύ ανοιχτή, λέγοντάς το σε λίγους ακόμα στενούς φίλους.

Ίσως το αγαπημένο μου μέρος του να είμαι γκέι είναι να είμαι αρκετά ανοιχτή ώστε να το πω στους φίλους μου και να περπατώ δημόσια με την Νταϊάν κρατώντας τα χέρια μας ή δίνοντας φιλιά. Έχω συμμετάσχει σε αρκετές λεσβιακές και γυναικείες ομάδες και έχω ωριμάσει πολύ εξαιτίας τους. Τα πιο πολλά άτομα που τους το είπα το ήξεραν ήδη – αλλά μόνο όταν βλέπουν τη Νταϊάν κι εμένα μαζί το συνειδητοποιούν πραγματικά. Ευτυχώς, οι περισσότεροι από τους στενούς φίλους μου το δέχτηκαν αρκετά καλά ώστε να μην τους χάσω.

Δεν έχω πει ακόμα στους γονείς μου ότι είμαι γκέι, και πιθανά δεν θα το κάνω για αρκετό καιρό ακόμα. Δεν πιστεύω ότι θα καταλάβαιναν. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να πω ότι ξέρω ότι δεν θα καταλάβαιναν. Γνώριζαν για την Κάρλα κι εμένα και το απέρριπταν κάθετα. Έτσι μέχρι να ενηλικιωθώ δεν θα τους το πω.

Φαντάζομαι πως αυτό που θα ήθελα να πω στα άτομα που διαβάζουν το βιβλίο αυτό είναι ότι αν είστε γκέι, να είστε περήφανοι για τον εαυτό σας, γιατί δεν είναι λάθος ή κακό. Επίσης, προσπαθήστε και βρείτε έναν τρόπο να έρθετε σε επαφή με την γκέι κοινότητα μέσα από ομάδες νέων, κοινωνικά κέντρα, βιβλιοπωλεία ή εφημερίδες.

Νταϊάν: Οταν ήμουν μικρή, πάντοτε σκεφτόμουν ότι θα παντρευόμουν, θα έκανα παιδιά και θα καθόμουν σπίτι μαγειρεύοντας, καθαρίζοντας και κάνοντας όλα τα πράγματα που κάνουν οι νοικοκυρές. Ανέμενα ένα μέλλον σαν κι αυτό μέχρι που έγινα δεκαπέντε κι άρχισα να βγαίνω ραντεβού. Άρχισα να βλέπω ότι υπήρχαν κι άλλα πράγματα να κάνω. Άρχισα επίσης να προσέχω τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και πόσο ευτυχισμένα έδειχναν. Πραγματικά τα ζήλευα και απορούσα γιατί δεν άρεζαν στον κόσμο.

Πήγα σε ένα καθολικό λύκειο όπου μας είπαν ότι η ομοφυλοφιλία είναι φοβερή αμαρτία. Πάντοτε μου έλεγαν ότι ήταν λάθος και βρόμικη κι ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι ανώμαλοι και σιχαμεροί. Δεν πίστεψα ποτέ ότι ήταν λάθος ή βρόμικο, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα ότι μπορεί να ήμουν γκέι. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι τους ζήλευα και ευχόμουν να ήμουν τόσο σίγουρη για τον εαυτό μου όσο έδειχναν να είναι κι αυτοί.

Όταν ήμουν δεκάξι, συνάντησα ένα αγόρι που το έλεγαν Πίτερ, ο οποίος έγινε το αγόρι μου σύντομα μετά τη γνωριμία μας. Είχα μερικά αγόρια προηγουμένως, κανένα από τα οποία δεν κράτησε πάνω από δυο μήνες. Τα χάλασα μαζί τους γιατί δεν ήμουν ευτυχισμένη και αναζητούσα κάποιον που να είναι καλύτερος από τον τελευταίο. Νόμιζα ότι ο Πίτερ ήταν αυτός ο ένας. Ξαφνικά είχα περισσότερους φίλους επειδή είχα ένα τόσο όμορφο αγόρι. Όλοι τον συμπαθούσαν, και ήμουν καλεσμένη σε ένα σωρό πάρτι. Σκεφτόμουν ότι είχα βρει αυτό που έλειπε στη ζωή μου. Αλλά μετά από μερικούς μήνες, άρχισα να αισθάνομαι άβολα όταν ήμουν μαζί του. Τραβιόμουν όποτε με άγγιζε. Με πίεσε υπερβολικά και έχασα την αυτοπεποίθησή και την αυτοεκτίμησή μου. Τα χάλασα μαζί του και αποσύρθηκα στον εαυτό μου και έγινα πολύ καταθλιμμένη.

Σκέφτηκα πολύ σοβαρά για τα συναισθήματα και τη ζωή μου. Ήξερα ότι δεν ήθελα άλλα αγόρια κι ότι ένιωθα πιο άνετα μεταξύ κοριτσιών. Δεν έβγαινα έξω ψάχνοντας για κάποιον. Απλά αποφάσισα να περιμένω να δω ποια θα γνώριζα και να αφήσω την κατάσταση να κυλήσει. Αφού αποφάσισα ότι αυτό που ήθελα ήταν μια σχέση με γυναίκα, ένιωσα πολύ καλύτερα και δεν αισθάνθηκα ότι ήταν λάθος. Τα κηρύγματα της κοινωνίας δεν μπορούσαν να αλλάξουν την απόφασή μου ή να με κάνουν να αισθανθώ άσχημα γι’ αυτό.

Μερικούς μήνες αργότερα, γνώρισα τη Σου. Την ερωτεύθηκα και ένιωθα υπέροχα. Δεν είχα νιώσει ποτέ έτσι για κάποιο αγόρι. Είμαι δεκαοχτώ τώρα, έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που τη γνώρισα και σχεδόν ένας χρόνος που είμαστε ερωμένες. Ποτέ δεν ήμουν πιο ευτυχισμένη και τελικά βρήκα αυτό που μου έλειπε. Η Σου με βοήθησε να ανακτήσω τον αυτοσεβασμό μου. Δεν έχουμε σκεφτεί ποτέ ότι είμαστε ανήθικες ή αμαρτωλές. Συχνά αναρωτιέμαι πώς ο κόσμος μπορεί να πει ότι είναι λάθος αφού δεν το έχει δοκιμάσει ποτέ.

Ο έρωτας είναι δύσκολο να κρυφτεί, κι έτσι αποφάσισα να το πω σε δύο από τις καλές μου φίλες. Ήμαστε φίλες για τέσσερα χρόνια και δεν πίστευα ότι θα επηρέαζε σημαντικά τη φιλία μας. Αρχικά δεν ταράχτηκαν και το αποδέχτηκαν. Μετά από δύο εβδομάδες μου είπαν ότι δεν μπορούσαμε να είμαστε πια φίλες, γιατί δεν τους άρεζε η Σου, γιατί πίστευαν ότι ήταν λάθος κι ότι δεν επρόκειτο, απολύτως, να το αποδεχτούν. Πληγώθηκα πολύ και φοβόμουν να το πω σε κάποιον άλλο, φοβούμενη ότι θα χάσω κι άλλες φίλες. Τότε συνειδητοποίησα ότι αν οι φίλοι μου δεν μπορούσαν να με αποδεχτούν, δεν άξιζαν να είναι φίλοι. Ένιωθα καλά με τον εαυτό μου κι αυτό είναι το μόνο που μετράει για μένα.

Στην αρχή αισθανόμουν λίγο άβολα να κρατώ το χέρι της Σου δημόσια ή να έχω το χέρι της να με αγκαλιάσει, ακόμα και σε γκέι γειτονιές. Τώρα νιώθω πιο άνετη. Παρόλο που περισσότεροι άνθρωποι βγαίνουν πια από την ντουλάπα, υπάρχουν κάποιοι που ακόμα σοκάρονται όταν μας βλέπουν. Πολλά άτομα έμειναν έκπληκτα όταν τους είπα ότι είμαι γκέι, γιατί «δεν έμοιαζα με λεσβία.» Δεν πιστεύουν ότι είμαι γκέι, απλά και μόνο γιατί δεν ταιριάζω με το στερεότυπο.

Όταν πρωτοφανερώθηκα, δεν γνώριζα πολλά γκέι άτομα. Η Σου κι εγώ πήγαμε στην ομάδα γκέι νέων Ορίζοντες όπου συναντήσαμε άτομα της ηλικίας μας. Από τότε έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους, κάποιους νεότερους, κάποιους μεγαλύτερους. Μου άρεσαν οι περισσότεροι από όσους έχω γνωρίσει, αλλά υπάρχουν και λιγοστοί που δεν μου άρεσαν καθόλου. Η Σου με σύστησε σε δύο μεγαλύτερες γυναίκες που σκέφτηκα ότι ήταν παράδειγμα του στερεότυπου της νταλικιέρισσας λεσβίας. Το μόνο που τις ενδιέφερε ήταν πόσο πιο γρήγορα και πόσο πιο νέα κορίτσια θα έριχναν στο κρεβάτι τους. Η γενική εντύπωση που σχημάτισα ήταν πως οι περισσότερες μεγαλύτερες λεσβίες ενδιαφέρονταν μόνο για το σεξ. Ειλικρινά δεν μου αρέσουν τα μπαρ και οι γυναίκες σ’ αυτά.

Πριν δύο μήνες άρχισα να δουλεύω σε μια γραφιστική εταιρία δύο γυναικών. Είναι ζευγάρι και είναι πολύ σοβαρές σε σχέση με τη δουλειά τους. Είναι γλυκές και πολύ καλές και εντελώς διαφορετικές από την εντύπωση που είχα για τις μεγαλύτερες λεσβίες. Είμαι βέβαιη ότι πολλοί στρέιτ έχουν την ίδια εντύπωση που είχα, η οποία το μόνο που πετυχαίνει είναι να παρεξηγούν και απεχθάνονται τους γκέι ακόμα περισσότερο. Πρέπει να γίνουν ενήμεροι πως δεν ταιριάζουμε όλοι με τα στερεότυπα.

Δεν περίμενα πολλούς στρέιτ να με αποδεχτούν, αλλά πραγματικά εξεπλάγην όταν κατάλαβα ότι μερικές γκέι φίλες της Σου δεν με αποδέχονταν. Δύσκολα πιστεύουν ότι είμαστε ακόμα μαζί μετά από ένα χρόνο. Δεν πιστεύουν ότι είμαι λεσβία, γιατί είχα αγόρια και δεν είχα ομοφυλοφιλική εμπειρία μέχρι τα δεκαεφτά μου αντί για τα δώδεκα ή τα δεκατέσσερα όπως αυτές. Νομίζουν ότι εκμεταλλεύομαι τη Σου· ότι πρόκειται για μια φάση που περνάω. Στην αρχή πραγματικά με ενοχλούσε που ένιωθαν έτσι, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που μπορώ να κάνω ώστε να αλλάξω τον τρόπο που αισθάνονται.

Η πίστη στον εαυτό σου και η αποδοχή του εαυτού σου είναι πολύ σημαντικό. Κανένας δεν θα έπρεπε να αισθάνεται βρόμικος ή ανήθικος ή να οδηγείται να πιστεύει ότι είναι λάθος. Κανείς δεν θα έπρεπε ποτέ να αισθάνεται ντροπή για κάτι τόσο υπέροχο. Είμαι περήφανη γι’ αυτό που είμαι και αγαπώ τη Σου πάρα πολύ. Με έχει διδάξει πολλά για τη ζωή και με βοήθησε σε κάποιες δύσκολες στιγμές.

Αν αγαπάτε ή ελκύεστε από κάποιον, μην το αρνείστε, ακόμα κι αν φοβάστε ότι μπορεί να είστε γκέι. Η άρνηση μόνο σας πληγώνει. Το να είσαι γκέι δεν είναι τόσο τρομερό όσο μπορεί να σκέφτεστε. Άμα το παραδεχτείτε στον εαυτό σας, ακόμα κι αν μπορεί να προκαλέσει προβλήματα με την οικογένεια και τους φίλους, θα είστε πιο χαρούμενοι και πολύ πιο άνετοι.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *