Κίμπα Χάντερ, 18

Leave a comment
Uncategorized

Αλμπέρτα, Καναδάς

Είχα μια ετικέτα για τα συναισθήματά μου όταν ήμουν δεκατριών, αλλά μόνο όταν έγινα δεκάξι φανερώθηκα. Πρώτα το είπα σε ένα αγόρι φίλο μου. Πραγματικά δεν θυμάμαι πώς ανέκυψε το θέμα. Βρισκόμουν σε ένα ίδρυμα με αυτόν εκείνη την περίοδο. Όταν βγήκαμε έξω, χάσαμε επαφή για κάποιο διάστημα. Όταν επανασυνδεθήκαμε, αρχίσαμε να συζητάμε σχετικά με την ομοφυλοφιλία. Ήταν κι αυτός γκέι. Τελικά έφτασα σε ένα σημείο που είπα ότι θα πήγαινα στο GATE (Γκέι Συμμαχία για την Ισότητα).

Αρκετές φορές, έκανα στροφή και δεν επρόκειτο να περάσω τη δοκιμασία. Ήμουν τρομοκρατημένη! Δεν ήξερα τι να περιμένω. Τα περισσότερα που ήξερα για τους γκέι ήταν όταν η μαμά μου είχε μιλήσει για κάποιες γκέι γυναίκες που ήξερε, κι εγώ σχημάτισα την αντίληψη για αυτές ως γυναίκες που ντύνονταν σαν σκληροί άντρες οι οποίοι θα σε έσπαγαν στο ξύλο αν τους κοιτούσες με λάθος τρόπο.

Όταν τελικά έφτασα στο GATE, στάθηκε έξω από την πόρτα για δέκα ή δεκαπέντε λεπτά, έτοιμη να το βάλω στα πόδια. Όταν επιτέλους μπήκα μέσα, μελέτησα τους υπόλοιπους ανθρώπους. Ήταν μια Παρασκευή που ποτέ δεν θα ξεχάσω. Οι άντρες δεν έμοιαζαν με δραπέτες από σχολή χορού και οι γυναίκες ήταν φιλικές. Ήταν κανονικοί άνθρωποι! Ίσως να ανήκα εδώ εν τέλει. Στην επόμενη φορά που πήγα, μια γυναίκα σύμβουλος με πήρε στο γραφείο της και εξήγησε τι ήταν το GATE. Με ρώτησε πώς ήξερα ότι ήμουν γκέι και μερικές ακόμα ερωτήσεις.

Σύντομα μετά από αυτό, άρχισα να πηγαίνω τακτικά στο GATE, και έπρεπε να ρωτήσω τους θετούς γονείς μου αν μπορούσα να μείνω έξω μέχρι τις έντεκα. Με ρώτησαν γιατί, αλλά αρνήθηκα να τους πω. Δυο μέρες αργότερα, μιλούσα στο τηλέφωνο με έναν φίλο μου και του είπα ότι ήθελαν να μάθουν πού πήγαινα τόσο συχνά. Φοβόταν ότι επρόκειτο να μου κάνουν σκηνή. Αλλά είπε ότι αυτός θα τους έλεγε πού πήγαινα όλον αυτόν τον καιρό. Έτσι, όταν η μαμά ήρθε στην κουζίνα όπου βρισκόταν το τηλέφωνο, ρώτησα αν ήθελε να μάθει πού πήγαινα. Εκείνη είπε ναι, κι έτσι, τρέμοντας σαν τρελή, της είπα «GATE.» Με ρώτησε τι ήταν το GATE και εγώ της έδωσα το τηλέφωνο. Ρώτησε τον φίλο μου, αλλά το μόνο που της είπε ήταν πως επρόκειτο για μια τρύπα στον φράχτη που ανοιγόκλεινε έτσι ώστε να μπορείς να πάς στην άλλη πλευρά. Τελικά όντως έμαθε τι ήταν το GATE. Ήμουν τυχερή, γιατί για τους επόμενους τρεις μήνες που ήταν οι θετοί γονείς μου, αυτή και ο σύζυγός της μου έδειξαν αποδοχή και υποστήριξη.

Αφού είχα πάει στο GATE για κάμποσο καιρό, άρχισα να φανερώνομαι και σε άλλα άτομα. Έλαβα γράμματα από φίλους που τους είχα γράψει, που έλεγαν ότι ποτέ δεν θα ήμουν πραγματικά ευτυχισμένη με μια γυναίκα· ότι η ομοφυλοφιλία ήταν λάθος και κακό πράγμα. Ήταν δύσκολο να δέχομαι αυτή την αντίδραση στην ευτυχία μου που βρήκα άλλους σαν κι εμένα και στην καλύτερη κατανόηση του εαυτού μου. Με είχαν προειδοποιήσει αλλά δεν είχα πραγματικά καταλάβει πόσο πολύ θα πονούσε.

Είχα τέσσερις μήνες που είχα φανερωθεί, όταν η γιαγιά μου από την πλευρά την οικογένειας του μπαμπά μου πέθανε. Κατεβήκαμε νότια με τον μπαμπά μου. Η ξαδέρφη μου εμφανίστηκε για την κηδεία. Της είχα πει ότι είμαι γκέι, προσπαθώντας να μοιραστώ την ευτυχία μου και ελπίζοντας ότι θα καταλάβαινε. Όμως όχι. Καθισμένες στο αυτοκίνητο του μπαμπά μου, είχαμε επιτέλους μια ευκαιρία να μιλήσουμε. Καθόταν στη μια άκρη κι εγώ στην άλλη. Αρνήθηκε να με αγκαλιάσει και είπε ότι φοβόταν να με αγγίξει από δω και πέρα, γιατί φοβόταν μήπως με διεγείρει. Τόνισα ότι ήταν η ξαδέρφη μου, αλλά δεν είχε σημασία. Ένιωθα πληγωμένη και θυμωμένη. Τι είχα κάνει για να μου αξίζει τέτοια συμπεριφορά; Παραπάνω από ένα χρόνο μετά, ακόμα αρνείται έστω και να μου γράψει. Έχω συμβιβαστεί τώρα με αυτό. Δεν ήταν εύκολο.

Ο μικρότερος αδερφός μου επίσης δεν επρόκειτο να μου ξαναμιλήσει εξαιτίας αυτού. Είχαμε κάποιες λογομαχίες και μερικές συζητήσεις. Τώρα, τα πηγαίνουμε καλά πλέον. Κατάλαβα ότι με είχε αποδεχτεί όταν μου έδωσε ένα από τα περιοδικά του με γυμνές γυναίκες. Η μικρότερη αδερφή μου το αποδέχτηκε, και είχαμε μερικές ωραίες συζητήσεις.

Η μαμά μου, γνωρίζω πως ήταν δύσκολο γι’ αυτή να το αποδεχτεί. Ακόμα λέει ότι αποφεύγω την πραγματικότητα, αλλά με αφήνει στην ησυχία μου. Πέρασε από αυτό που αποκαλώ το στάδιο της «γιαγιάς» της. Κάθε φορά που περνούσαμε μπροστά από βρεφικά είδη, θα έλεγε κάτι για εγγόνια και θα με κοιτούσε με νόημα. Ήταν δύσκολο να το χειριστώ. Γνωρίζω ότι θέλει πολλά εγγόνια, αλλά δεν πρόκειται να της δώσω ούτε ένα. Το θέμα αυτό αναφύεται ακόμα, αλλά δεν είναι πια σε μόνιμη βάση.

Ο πατέρας μου ήθελε να το παλέψω. Του είπα ότι είχα προσπαθήσει. Δεν πέρασα από ένα ομοφυλόφιλο στάδιο· πέρασα από ένα ετεροφυλόφιλο στάδιο, προσπαθώντας να καταλάβω τι έκανε τα αγόρια τόσο απίθανα σεξουαλικά. Ακόμα δεν το καταλαβαίνω. Φαντάζομαι ότι για τους στρέιτ είναι το ίδιο με εμένα όταν βρίσκομαι με μια γυναίκα. Είπα επίσης στον μπαμπά ότι δεν ήμουν ευτυχισμένη όταν το προσπάθησα. Πειραματίστηκα με οποιονδήποτε τρόπο πίστευα πως θα έκανε τη διαφορά, αλλά ήταν αδιέξοδο. Οι στενότεροι φίλοι μου είναι αγόρια· υπάρχει φροντίδα και εγγύτητα μεταξύ μας.

Όταν άλλοι άνθρωποι ανακαλύπτουν πως είμαι γκέι, βρήκα ότι κάποιοι το αποδέχονται και δείχνουν περιέργεια γι’ αυτό. Προσπαθώ να απαντώ τις ερωτήσεις τους όσο πιο ανοιχτά και όχι αμυντικά μπορώ. Φαντάζομαι πως αν αυτοί με αποδέχονται και είναι πρόθυμοι να προσπαθήσουν να καταλάβουν, τότε μπορώ να προσπαθήσω να τους βοηθήσω να με καταλάβουν. Πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος της προκατάληψης ενάντια στους γκέι προέρχεται έλλειψη κατανόησης.

Όταν ήμουν στο θετό σπίτι, οι τρεις πρώτοι μήνες αφότου φανερώθηκα ήταν γεμάτοι με αποδοχή και υποστήριξη. Οι επόμενοι τρεις μήνες ήταν κόλαση! Το θετό σπίτι γέμισε με προσωπικό. Μισούσα το προσωπικό, γιατί ένοιωθα ότι ήταν υπεύθυνοι που έφυγαν οι θετοί γονείς μου, αν και γνώριζα ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Πέρα από τη δική μου αναστάτωση, δύο από τα μέλη του προσωπικού ήθελαν να με «βοηθήσουν». Ο ένας πήγαινε σε εκκλησιαστικό σχολείο για να γίνει ιερέας· ο άλλος ήταν διακαής Χριστιανός. Μου είπαν ότι δύο χιλιάδες χρόνια πριν, θα με πετροβολούσαν μέχρι θανάτου. Αυτό με ταρακούνησε λιγάκι. Την περίοδο εκείνη δεν γνώριζα τι έγραφε η Βίβλος, κι ούτε ήθελα να μάθω. Μου ανέφεραν αποσπάσματα από τη Βίβλο, μου είπαν ότι δεν επρόκειτο ποτέ να έχω πλήρη σεξουαλική ικανοποίηση και με ρώτησαν γιατί δεν ήθελα τα δυνατά χέρια ενός άντρα γύρω μου. Δεν με ένοιαζε πραγματικά αν θα πήγαινα στην κόλαση ή όχι· αν με ένοιαζε, θα ήμουν σε αληθινά άσχημη κατάσταση. Αλλά για απάντηση σε όλα αυτά τα βιβλικά αποσπάσματα, όχι σπάνια κατηφόριζα στο GATE… κυρίως από απογοήτευση που δεν μπορούσα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου με άλλα αποσπάσματα από τη Βίβλο ή με κάποια άλλη άμυνα του επιπέδου τους έτσι ώστε να αφήσουν ήσυχη. Συνέχιζα να νιώθω μίζερη, αλλά το GATE βοήθησε πολύ. Χωρίς την κατανόηση και τη φροντίδα και την υποστήριξη από πολλά μέλη του προσωπικού που συνάντησα στο GATE, δεν νομίζω ότι θα τα είχα καταφέρει. Πολλές φορές ήθελα να τα παρατήσω, αλλά με τη βοήθειά τους, βρήκα τη δύναμη να συνεχίσω.

Έπειτα από τρεις μήνες, ένας από το προσωπικό με τον οποία είχα προβλήματα μου μίλησε. Από εκείνη τη στιγμή γίναμε φίλοι. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, έπειτα από όλη αυτή τη παρενόχληση, είμαστε πολύ κοντά και έχουμε βαθιά κατανόηση και εμπιστοσύνη.

Υπάρχουν κάποιοι φυλακισμένοι στους οποίους γράφω οι οποίοι με έχουν βοηθήσει με το έναν ή άλλο τρόπο – βοηθώντας με να γίνω πιο χοντρόπετση ή προσφέροντας ενθάρρυνση και κατανόηση. Δύο είναι στρέιτ αλλά με αποδέχονται έτσι όπως είμαι. Ένας άλλος είναι στρέιτ και πιστεύει ότι θα έπρεπε να μεγαλώσω και να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα. (Οι γκέι είναι ενάντια στο Θεό, μισούν τους γονείς τους και ευθύνονται για όλα τα άσχημα πράγματα στη ζωή.) Όταν διάβασα αυτό το γράμμα, το έσκισα στη μέση. Πράγματα σαν κι αυτό ευθύνονται για όλο το κακό που υπάρχει στον κόσμο.

Οι άλλοι δύο κρατούμενοι που τους γράφω είναι γκέι και πολύ υποστηρικτικοί. Μέσα από την αλληλογραφία μαζί τους, έχω γίνει πιο θετική, αποδέχομαι τον εαυτό μου πολύ περισσότερο και έχω ανακαλύψει ότι είμαι εντάξει. Συνδέομαι στενά μαζί τους και με έχουν επίσης βοηθήσει να δείχνω περισσότερη κατανόηση, ώστε να μην γίνομαι έξαλλη τόσο εύκολα όταν ανακύπτει το θέμα της ομοφυλοφιλίας σε αρνητικό περιβάλλον.

Ελπίζω να μπορέσω με κάποιο τρόπο να βοηθήσω τους άλλους να καταλάβουν τους γκέι καλύτερα, και να το κάνω πιο εύκολο για άλλους να φανερωθούν και να σκεφτούν πιο θετικά για τους εαυτούς τους, γιατί είναι κι αυτοί ξεχωριστοί άνθρωποι επίσης.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *